Kerkgebouw de "Ontmoeting"
|
||
![]() "De Ontmoeting" in het kort: Gebouwd: 1969 - 1970 Geopend: 2 juni 1970 Architect: Zwiers en Fonteijn - Amsterdam Aannemer: De Graaf Emmeloord. Dit bedrijf is later opgegaan in bouwbedrijf De Vries.
Toen de bouwcommissie de bouwplannen moest verwezenlijken kon dat alleen met
een krappe beurs.
Voor ongeveer fl. 800.000 ( 200.000 subsidie rijk , 300.000 van de hervormden,
300.000 van de
gereformeerden) moest er een flink kerkgebouw met zalen worden neergezet. Er
moest op vele zaken
worden beknibbeld. Ook de Rooms-Katholieke kerk heeft overwogen om mee te doen,
maar in het
stadium van de aanbesteding haakte deze af. Vooral de kunst komt er heel
bekaaid af. Oorspronkelijk
zou er op het voorplein ook een klokkenstoel worden neergezet . Maar dat werd
al vlug weggestreept
uit de begroting. Voor kunst bleef er ongeveer fl.2000 over. Een jonge
kunstenaar zou hiervoor wellicht
iets kunnen doen. Deze ontwierp het siermetselwerk aan de gevel van "De
Ontmoeting". De aannemer
had een goede metselaar in dienst die dit werk voor zijn rekening nam ( Dhr.
Stam). Architect Fonteijn
wilde oorspronkelijk de ruwe planken van het plafond met een kleurlak (ongeveer
kopergroen)
behandelen. Maar de opzichter had de opdracht al aan een schilder gegeven om
dit met blanke lak te
doen. Er is toen wel aan de architect beloofd zodra er weer wat geld zou zijn
om dit over te schilderen.
Maar ja, dhr Fonteijn is inmiddels overleden .............
Een punt van discussie tijdens het ontwerpproces was de verhoging van het liturgisch centrum. De Hervormde Synode stond op het standpunt dat de kerkvloer vlak moest zijn om de gelijkheid van de leden te benadrukken. De bouwcommissie voelde meer voor een verhoogd gedeelte, zodat de mensen in de kerkzaal dan beter konden zien wat er voorin op het verhoogde gedeelte gebeurde. De aanwezige adviseur stelde dat de gereformeerden dit als een harde eis op tafel zouden moeten leggen. Zo kwam de verhoginger met de zegen (en subsidie) van de NH-synode.
Een houten kruis aan de voorwand van de kerkzaal was voor protestanten in die
tijd niet zo
vanzelfsprekend. Dat de architect dit getekend had werd misschien ingegeven
door de deelname van de
katholieken. De zig-zag-vorm van de voorwand is goed voor de akoestiek. Maar
het is ook
symbolischer op te vatten. Op de hoeken van de wand zijn de voegen open
gelaten. De wand is een
beeld van het gebroken leven van de mens. Dat leven kan maar op
één wijze glans krijgen: door het
kruis van Christus. Met deze argumentatie kreeg de architect de bouwcommissie
achter zich. Overigens
is er nog een kruis bij het liturgisch centrum, maar dat zit buiten in de
"toren". Vanuit de hal kun je
tussen gemetselde kolommen door de kerkzaal inkijken. Die kolommen lopen door
tot het dak, dat ter
plaatse van het liturgisch centrum verhoogd is. Uit dat hoge deel valt het
licht van de hemel rechtstreeks
op de preekstoel. Op dat punt zit een kruis tegen de kolommen. Ook hier
symboliek: bij de
verkondiging van het Woord is het licht van boven nodig, dat wij kennen door
het kruis van Christus.
Gelukkig bleven er voor de heer Fonteijn nog de schuifdeuren tussen kerk en bij
zaal over. Daar wilde
hij persoonlijk z'n creativiteit op uitleven. Dat is het tweede kunstwerk in De
Ontmoeting. Het kostte
niets extra: de wand moest toch geschilderd worden. De heer Fonteijn maakte
toen het ontwerp, dat nu
nog deze deuren siert. Bij gesloten deuren ontneemt het de zij zaal het wat
gewijde aanzien van de kerk.
Bovenal wijst het er op, dat bij alle wijding en zoeken van het Hoge, de
kerkganger met beide voeten in
dit leven staat. U vraagt misschien. hoe dan? Nu, ik nodig u uit (als het u
nooit opgevallen is) bij een
volgende gelegenheid de deuren eens goed te bekijken.. Emmeloord, het
polderland, de zee.
De schuifwand bestaat uit 3 deuren. Op de meest linkse deur zijn we in Emmeloord. Flats, bungalows, een school. Op de huizen zitten televisie-antennes. (Het schilderij begint al antiek te worden). Op de middelste deur komt u bij het polderland. Groen grasland, een geel vlak koren, op de horizon een donkergroen vlak: een rij bomen en hier en daar een paal. Op de rechtse deur komen we bij de basaltblokken op de dijk (zwart) en daarna is er het blauwe water van het IJsselmeer. Over alles heen is de blauwe lucht. In de lucht een witte streep:wolken? Of is het de condensstreep van een vliegtuig?
Met dank aan de heren: Henk Rusch en Simon van Groningen.
|
|